Acètou(-di-dous-estile)
Oxyria digyna
Polygonaceae
Nom en français : Oxyria à deux styles.
Descripcioun :Aquest acétou d'auto mountagno trachis dins lis esboudèu séusous e àutri peireguié. D'un poun de vist boutani fai pas parti dóu gènre Rumex qu'a dous estile en liogo de tres. Douno, pamens, proun d'èr à l'eigreto-fèro, Rumex scutatus mai se n'en destrìo majamen bonodi si fueio en formo de ren e pas astado.
Usanço :Coume lis àutris eigreto, dèu èstre manjadis, pamens avèn pas d'entresigne segur.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Oxyria
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : 2 à 4 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2200 à 3000 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Esboudèu
- Roucas
- Peireguié
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Artico-Aupenco
Ref. sc. : Oxyria digyna (L.) Hill, 1768
Fumo-terro(-di-flour-sarrado)
Fumaria densiflora
Papaveraceae Fumariaceae
Nom en français : Fumeterre à fleurs serrées.
Descripcioun :Aquesto fumo-terro èi raro au nostro o bessai pas sufisamen determinado que sèmblo proun, à proumiero visto, à la fumo-terro-vertuouso. Pamens, s'alucas li sepalo veirès que soun proun larjo ço que permes de bèn la destria (vèire la fotò çai-souto). Coumpara emé la fumo-terro-vertuouso.
Usanço :Sa cousino Fumaria officinalis es uno planto vertuouso, tant se poudrié que siguèsse parié pèr elo.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Fumaria
Famiho : Papaveraceae
Famiho classico : Fumariaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 8 à 10 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à juliet
Liò : Champ
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Fumaria densiflora DC., 1813